Sociale media & Relax More
Relax More is niet meer actief op sociale media
Een aantal jaar hobbelde ik mee met het idee dat sociale media goed waren voor Relax More en een bijdrage leveren aan bezoekers aan de site en deelnemers aan lessen en trainingen. Dat schuurde eigenlijk al lange tijd met mijn wens om niet mee te werken aan het businessmodel van – vooral – Google en Facebook.
Niet te rijmen
Immers: als mindfulness- of aandachttrainer kan ik eigenlijk niet verantwoorden dat ik de winst van bedrijven met een dubieuze missie verhoog: bedrijven wiens missie het is om onze aandacht zo lang mogelijk vast te houden, ons daarvoor te manipuleren, om ons zoveel mogelijk advertenties voor te schotelen en zo veel geld te verdienen. En die bedrijven zijn zo bedreven in het manipuleren dat veel gebruikers dit voor lief nemen en zelfs symptomen van verslaving vertonen.
Zoals hoogleraar Computerbeveiliging Bart Jacobs zegt: “Facebook is van huis uit een commercieel plundernetwerk, gemaakt om zijn gebruikers te manipuleren en op die manier geld te verdienen. Mensen worden blootgesteld aan alle oplichters ter wereld. Is dat sociaal?”
Overigens denk ik dat sociale media wél goede dingen gedaan hebben en nog steeds doen. Bijvoorbeeld mensen met elkaar in contact brengen, onder andere in de coronatijd. Ook hebben zij een positieve rol gespeeld in een aantal belangrijke gebeurtenissen, zoals de Arabische Lente in 2010.
Deze dingen kunnen echter net zo goed (zelfs beter!) met een ander en minder pervers businessmodel.
The best minds of my generation are thinking about how to make people click on ads.
Oud-medewerker van Facebook
De knoop doorgehakt
Dus dan schuurt dat een tijdje … Ik zag daarnaast ook geen pieken in websitebezoek of meer deelnemers als ik actiever was op Facebook of LinkedIn, of posts plaatste op Google. Het kostte eigenlijk alleen maar tijd.
Eind oktober 2020 besloot ik mijn sociale media-accounts van Facebook, LinkedIn en Google te deactiveren. Pinterest en Twitter heb ik gelijk helemaal verwijderd. Facebook inmiddels ook, ook mijn bedrijfspagina. Vandaar dat je me vanaf nu weer meer lezend en schrijvend aan zult treffen.
Adverteren op Google doe ik ook niet meer (reden 1, reden 2). Ik optimaliseer uiteraard wél de webpagina’s voor zoekmachines, zodat de site goed in de organische zoekresultaten blijft presteren.
En toen ik toch bezig was, heb ik ook besloten Google Analytics te stoppen.
Privacyvriendelijke statistieken, het kan!
Met Simple Analytics. Simple Analytics is een eenvoudig Google Analytics alternatief. Eén dashboard om direct te zien hoeveel bezoekers er op je website komen, waar ze vandaan komen en wat ze doen als ze er eenmaal zijn. Zonder cookies. Zonder stalking.
(Overigens: deze gebruik ik nu niet meer, omdat ik mezelf ook de tijd die ik aan het bekijken van statistieken besteedde, wilde besparen.)
Oei, dan nu de gevolgen
Hou je vast: er waren helemaal géén negatieve gevolgen, alleen maar positieve. Minder afleiding, meer rust, meer tijd om te besteden aan zinvolle dingen. Lanier heeft helemaal gelijk in zijn boek, zie hieronder.
Minder sociale media = minder eenzaamheid, angst en depressie
Uit recent onderzoek blijkt dat het verminderen van het gebruik van sociale media tot maximaal 30 minuten per dag kan leiden tot aanzienlijk minder eenzaamheid, angst, depressie en FOMO (Fear of Missing Out). Deelnemers die het gebruik van sociale media beperkten, hadden een optimistischer kijk op het leven en zagen hun toekomst rooskleuriger in.
Boeiende bronnen
Al een tijdje volg ik het nieuws rond online privacy en veiligheid. Recente bronnen die de moeite waard zijn om te lezen of bekijken, zijn:
ALLES SCHREEUWT OM AANDACHT!! Waar je het aan geeft, bepaalt je hele leven;
Big tech gaat haar eigen problemen niet oplossen, dat kunnen alleen nieuwe regels;
If You Want to Be a Creator, Delete All (But Two) Social Media Platforms;
Het in bovenstaand stuk genoemde essay How to Destroy Surveillance Kapitalism (gratis te downloaden);
Waarom zitten miljarden mensen op sociale media – vier filosofen geven antwoord;
Dat Big Tech een pandemie moet oplossen is het politieke probleem van deze tijd;
Adverteerders trekken zich terug van Facebook. Maar werkt online adverteren wel?
De macht van bedrijven als Google en Apple is gigantisch. Zo trekken Europa en de VS de teugels aan
Jaron Lanier’s uitstekende, overtuigende en prettig leesbare boek Tien argumenten om je sociale media-accounts nu meteen te verwijderen;
De recente documentaire The Social Dilemma, die te zien is op NetFlix;
De prachtige Tegenlicht afleveringen De grote dataroof en Hoe we verleid worden.
Achter alle ‘kunstmatige intelligentie’ zit slechtbetaalde, onzichtbare en menselijke arbeid (Schokkende quote uit dit stuk: “In Uganda bijvoorbeeld kijken honderden jonge mensen naar kinderporno, opnames van zelfmoorden en video’s van onthoofdingen – om ervoor te zorgen dat Facebookgebruikers dit soort video’s automatisch niet te zien krijgen. De frictieloze Facebookfeed van de een is de posttraumatische stressstoornis van de ander.”
“Negativiteit is de drijvende kracht achter online nieuwsconsumptie’, staat boven een nieuw onderzoek in het gelauwerde wetenschappelijke tijdschrift Nature Human Behaviour. Elk negatief woord in een kop verhoogt de doorklikratio van een artikel met meer dan 2 procent.”
Deze club bereikt alle Nederlanders – en maakt van het internet een publieke zaak. Mooi artikel over een positief en hoopgevend advies.
Meer weten?
Lees zelf bovenstaande bronnen. Hieronder vind je nog de trailer van The Social Dilemma en een afbeelding van de achterkant van het boek van Lanier, dat kort zijn tien argumenten opsomt, die hij zo mooi in zijn boek onderbouwt.
Voor meer algemene info over veilig gebruik van je computer, accounts, wachtwoorden en internet is het boek “Ik weet je wachtwoord” van Daniël Verlaan helder, praktisch en goed leesbaar.
Tien argumenten om nu van sociale media af te gaan
Nu we het toch over de media hebben …
Journalistiek heeft al een aantal jaren mijn interesse. Ik probeer de keuzes die gemaakt worden te begrijpen, maar dat lukt me niet zo goed. Het lijkt allemaal te gaan over de waan van de dag en de grotere context wordt amper belicht. Er is een begrijpelijke-, maar niet behulpzame pre-occupatie met slecht nieuws, zowel in de dagbladen als op tv.
De grootste lawaaimakers krijgen veel aandacht in de media, factchecken is er amper bij. Wanneer heb je een journalist aan Thierry Baudet een kritische vraag horen stellen? Als een hoofdredacteur in een praatprogramma te gast is, hoor ik geen echte visie op verslaggeving of op de belangrijke rol van de media bij onze informatievoorziening.
Voor de goede orde: ik vind mezelf niet wereldvreemd, kijk naar het journaal, en ook wel een actualiteitenprogramma, maar veel minder dan voorheen. Een goed artikel met uitdieping van een onderwerp is voor mijn gevoel een veel interessantere en beter besteedde tijd.
Enkele lezenswaardige artikelen over journalistiek en onze nieuwsvoorziening:
Een fijne scherpe column: Mens, erger je niet… aan het fascisme
Een boeiende podcast: Rob Wijnberg in gesprek met Rolf Dobelli over stoppen met het nieuws
Een boeiend artikel van Jay Rosen, Universitair hoofddocent Journalistiek aan New York University: Leugens van politici tegenspreken is geen vooringenomenheid. Het is de plicht van elke journalist
De boeken van Joris Luyendijk, met name ‘Dit kan niet waar zijn‘ en ‘Het zijn net mensen‘
Ik las een tijdje geleden een quote:
“Als je het nieuws niet volgt, ben je niet geïnformeerd. Als je het nieuws wél volgt, ben je verkeerd geïnformeerd”. Zo ver zou ik niet willen gaan, maar een kritische blik kan geen kwaad. Iets kritischer dan nu mag best.
En laten we de smartphone niet vergeten, als apparaat dat al deze bagger aan ons overbrengt
Nu de smartphone volwassen is geworden, is het een goed moment om zijn invloed op het welzijn van kinderen te beoordelen. Het bewijs is overweldigend: smartphones en sociale media vormen een groot gevaar voor de mentale gezondheid van tieners.
Nederlandse kinderen brengen meer tijd door op hun scherm dan ooit tevoren. Scholieren zitten gemiddeld vijf uur (!) per dag op hun smartphone. Ruim de helft van de kinderen tussen de 9 en 13 jaar vindt zichzelf telefoonverslaafd.
Er is eigenlijk geen reden om aan te nemen dat dat bij volwassenen anders is, behalve deze: kinder- en tienerbreinen zijn nog in ontwikkeling en moeten daarom eigenlijk des te meer beschermd worden.
Lees deze serie in De Correspondent over een leraar die mobieltjes in zijn klas bij wijze van experiment verbood.
En wat te denken van dit interessante artikel over het effect van smartphones op jongeren.