In dit artikel breng ik drie lagen van regulatie in kaart, met een extra focus op het onderscheid tussen weg-reguleren (onderdrukken) en belichaamde regulatie (doorvoelen zonder overspoeld te raken).
Beste Ronald, dank voor deze uiteenzetting! Als ik dit zo lees denk ik dat ik langzamerhand heel bedreven ben in regulatie, maar er nog veel werk is aan reguleerbaarheid. Heb je een oefening die ik zelf thuis kan doen of is het vooral een kwestie van ‘stay with the trouble’?
Ik ken je natuurlijk (meen ik?), maar als je zegt dat je reguleerbaarheid "werk" nodig heeft, kan ik me kort samengevat voorstellen dat je misschien veel hebt meegemaakt. Er is helaas geen "superparacetamol" reguleerbaarheid te vergroten. Stay with the trouble is prima, maar dan wel mét zelfcompassie graag!
In mijn komende online jaarprogramma verwacht ik voldoende passende oefeningen te kunnen inpassen, met context, zodat we het niveau van "(weg-)regulerende tooltjes" ontstijgen.
Heb je al een groepstraining mindfulness gedaan bij een goede trainer?
Hi Ronald, ik hoop je te leren kennen, maar dat is volgens mij nog niet zo 😎. Dank voor de suggestie, al moet ik eerst wat beter worden om aan trainingen te kunnen deelnemen. Ik volg in ieder geval al je tips en informatie met veel belangstelling.
Aha, Sandra! Prima en helemaal welkom! En ... juist de GHIA Qigong is geschikt als het nog niet helemaal 'beter' gaat. De camera mag uit blijven als dat nodig is, je mag halverwege de les verlaten, allemaal no problem.
Vind t een heel interessant artikel! Mooie aanvulling op de polyvagaal theorie.
Je schrijft heel makkelijk begrijpbaar en ook behapbaar. Tis geen overvloed aan info..
T doet me wel afvragen; hoe reguleerbaar het dus is op t moment je systeem t overneemt. En ook; hoe je dus die opbouw doet dat je systeem langzaamaan meer aan kan.
Want inderdaad, ook ik merk in therapieën etc voornamelijk quick fixes. (Zeg laatst nog tegen mijn HA; ik yoga me wat af! Maar t lijkt ook lange termijn echt 0 te veranderen..)
Aaah, heel fijn om te lezen, Elise, daar doe ik het voor! Ja, je stelt de goede vragen, ze zijn echter wel lastig te beantwoorden, want het hangt van meerdere dingen af, dat is lastig beschrijven vanaf hier ...
Zoals ik ook al aan Sandra antwoordde, denk ik dat zelfcompassie een belangrijk onderdeel is om te helpen voorkomen dat je in de quick fixes blijft hangen. En zeker als er op langere termijn niets verandert, kan het tijd zijn voor een nieuwe stap. Iets waar je in veilige verbondenheid kunt oefenen met het ontwikkelen van reguleerbaarheid.
Dank je wel Ronald voor dit verhelderende artikel! Ik heb heel veel gehad aan jouw 2-daagse Polyvagaaltherorie! En fijn lezen (ter bevestiging) dat ik in deze een waardevolle therapeut ben voor mijn cliënten 😉🙏🏻
Beste Ronald, dank voor deze uiteenzetting! Als ik dit zo lees denk ik dat ik langzamerhand heel bedreven ben in regulatie, maar er nog veel werk is aan reguleerbaarheid. Heb je een oefening die ik zelf thuis kan doen of is het vooral een kwestie van ‘stay with the trouble’?
Dag Sandra, dank voor je respons.
Ik ken je natuurlijk (meen ik?), maar als je zegt dat je reguleerbaarheid "werk" nodig heeft, kan ik me kort samengevat voorstellen dat je misschien veel hebt meegemaakt. Er is helaas geen "superparacetamol" reguleerbaarheid te vergroten. Stay with the trouble is prima, maar dan wel mét zelfcompassie graag!
In mijn komende online jaarprogramma verwacht ik voldoende passende oefeningen te kunnen inpassen, met context, zodat we het niveau van "(weg-)regulerende tooltjes" ontstijgen.
Heb je al een groepstraining mindfulness gedaan bij een goede trainer?
Hartelijke groet,
Ronald
Hi Ronald, ik hoop je te leren kennen, maar dat is volgens mij nog niet zo 😎. Dank voor de suggestie, al moet ik eerst wat beter worden om aan trainingen te kunnen deelnemen. Ik volg in ieder geval al je tips en informatie met veel belangstelling.
Thx, Sandra!
Ik dacht we elkaar mss op de GHIA Qigong wel eens hadden gezien. Heb je daar al eens gekeken trouwens, op terugnaarhetmidden.nl?
Dat was mijn eerste ingang en zodoende krijg ik info van jou. De qigong staat op mijn lijst ‘zeker doen als het iets beter gaat’ 😉
Aha, Sandra! Prima en helemaal welkom! En ... juist de GHIA Qigong is geschikt als het nog niet helemaal 'beter' gaat. De camera mag uit blijven als dat nodig is, je mag halverwege de les verlaten, allemaal no problem.
Voor nu een fijne avond, tot naders!
Vind t een heel interessant artikel! Mooie aanvulling op de polyvagaal theorie.
Je schrijft heel makkelijk begrijpbaar en ook behapbaar. Tis geen overvloed aan info..
T doet me wel afvragen; hoe reguleerbaar het dus is op t moment je systeem t overneemt. En ook; hoe je dus die opbouw doet dat je systeem langzaamaan meer aan kan.
Want inderdaad, ook ik merk in therapieën etc voornamelijk quick fixes. (Zeg laatst nog tegen mijn HA; ik yoga me wat af! Maar t lijkt ook lange termijn echt 0 te veranderen..)
Aaah, heel fijn om te lezen, Elise, daar doe ik het voor! Ja, je stelt de goede vragen, ze zijn echter wel lastig te beantwoorden, want het hangt van meerdere dingen af, dat is lastig beschrijven vanaf hier ...
Zoals ik ook al aan Sandra antwoordde, denk ik dat zelfcompassie een belangrijk onderdeel is om te helpen voorkomen dat je in de quick fixes blijft hangen. En zeker als er op langere termijn niets verandert, kan het tijd zijn voor een nieuwe stap. Iets waar je in veilige verbondenheid kunt oefenen met het ontwikkelen van reguleerbaarheid.
Ik wens je dat toe!
Hartelijke groet,
Ronald
Dank je wel Ronald voor dit verhelderende artikel! Ik heb heel veel gehad aan jouw 2-daagse Polyvagaaltherorie! En fijn lezen (ter bevestiging) dat ik in deze een waardevolle therapeut ben voor mijn cliënten 😉🙏🏻
Goed om te lezen, Jennet, dank en wie weet tot een volgende training!