De Witte Kraanvogel spreidt zijn Vleugels of Het Zwanenmeer – is Tai Chi een dans?
Ik mocht weer een verhaal dat me erg raakte, van Qigong-meester Ken Cohen, vertalen.
“Lucht, licht en oefeningen waren nodig om alle vitale krachten tevoorschijn te halen zodat het lichaam zich volledig kon ontwikkelen. In het lichaam harmonieus ontwikkeld en gedragen tot het hoogste niveau vol energie, doet de geest van de dans haar intrede.” – – My Life (1927) door Isadora Duncan.
Tai Chi, een dans?
Kan T’ai Chi Ch’uan beschouwd worden als een dans, ook al is het dat in principe niet? Tai Chi is duidelijk begonnen – en wordt ook nog steeds beoefend – als een krijgskunst, een martial art. Zo staat de vorm bol van termen als slag, stoot, blok, greep, worp en allerlei verdedigende bewegingen die vervolgens op volle snelheid uitgevoerd kunnen worden.
Ik heb Tai Chi sparring geoefend – meestal met bokshandschoenen aan voor de veiligheid – met martial artists van verschillende stijlen: karate, taekwondo, kraanvogelstijl, etc. Tegenwoordig oefenen de meeste mensen voor hun gezondheid, qi-ontwikkeling of voor spirituele transformatie. Dit is een gevolg de verandering die ontstond na de Bokseropstand, waar de vechtkunst niet op kon tegen de westerse geweren en kanonnen. Vanaf toen zagen meer en meer mensen de Chinese vechtkunsten als een superieure weg naar gezondheid.
Expressie en kalmte
Kun je dan Tai Chi ook beoefenen als een meditatieve dans, met een heel specifieke en zeer verfijnde choreografie? Ik denk dat dat kan, hoewel sommige aspecten van dansen niet stroken met het beoefenen van Tai Chi in de volle diepte. Zo is dansen – in tegenstelling tot Tai Chi – vaak een persoonlijke expressie met een emotionele inhoud. Sommigen zouden Tai Chi als “sexy” omschrijven, maar het is absoluut geen tango. Dansen kan heel dramatisch zijn, waar Tai Chi – zelfs in zijn meest dynamische vormen (zoals bijv. Pao Chui 炮捶) – altijd kalmte als doel heeft. “Vind stilte in de beweging.”